Pionowe pejzaże abstrakcyjne – Touch the landscape, 50×150

Pionowe Pejzaże Abstrakcyjne. W świecie sztuki abstrakcyjnej, gdzie artystyczne eksperymenty poszukują nowych form wyrazu, pionowe pejzaże stanowią fascynujący obszar, w którym geometryczna forma i abstrakcyjna ekspresja łączą się w dynamiczne kompozycje. Ta unikalna perspektywa nie tylko odmienia tradycyjne podejście do pejzażu, ale również otwiera nowe horyzonty w odbiorze i zrozumieniu sztuki.

W pionowych pejzażach artysta kieruje naszą uwagę ku niebu lub wnętrzu przestrzeni, wzbogacając tradycyjne horyzonty o nowy kierunek – wertykalny. Kształty, linie i barwy stają się dynamicznymi elementami, które wznoszą się ku górze, tworząc niezwykłe kompozycje, które wydają się przekraczać granice tradycyjnego postrzegania pejzażu.

Wykorzystanie pionowej formy nie tylko podkreśla nową perspektywę, ale również wprowadza elementy symboliczne. Wzwyż kierujący pejzaż staje się metaforą ducha eksploracji, marzeń czy dążenia do wyższych celów. Artysta, eksplorując pionową płaszczyznę, może przenosić widza w świat abstrakcyjnych idei i emocji, poza ziemską rzeczywistość.

Jednym z wybitnych artystów eksplorujących pionowe pejzaże był Wassily Kandinsky. Jego dzieła, takie jak „Składanka I” czy „Czerwona Góra”, przedstawiają pionowe linie i kształty, które nie tylko tworzą abstrakcyjne formy, ale także przekazują dynamiczną energię kierującą się ku górze. Kandinsky używał pionowych struktur jako środka do wywołania głębszych reakcji emocjonalnych i intelektualnych.

Współczesni artyści również kontynuują eksplorację pionowych pejzaży, stosując różnorodne techniki, od klasycznego malarstwa po nowoczesne formy mediów cyfrowych. Ta forma abstrakcji otwiera nowe możliwości wyrazu, gdzie pionowe linie i kształty nie tylko przedstawiają, ale także intrygują i inspirują.

Pionowe pejzaże abstrakcyjne nie tylko modyfikują tradycyjne wyobrażenia o pejzażu, ale także ukazują, jak sztuka może przekraczać granice naturalnej percepcji. To nie tylko płaszczyzna obrazu, ale także podróż w głąb wyobraźni artysty, ukierunkowująca nasze spojrzenie ku nowym horyzontom. Ostatecznie, pionowe pejzaże zachęcają nas do spojrzenia w górę, zarówno w sztuce, jak i w życiu, w poszukiwaniu nowych źródeł inspiracji i zrozumienia.

Krajobraz nie jest statyczny – wiatr przesuwa chmury, światło tworzy cienie, odbija się w wodzie, powstają refleksy. Podobnie pejzaże Jarosława Filipka, zmieniają się gdy oglądający się porusza. Zmieniają  się dynamicznie gdy przybliżamy się do pracy, przesuwamy perspektywę oglądania, patrzymy pod kątem. Efekty zmienności artysta uzyskuje dzięki grze światła oraz unikalnej technice malarskiej, łączącej strukturalne formy powstałe z wymieszania spoiwa akrylowego z piaskiem i zastosowaniu własnych farb i lakierów. Faktury tworzą cienie, powierzchnie pokryte farbami metalicznymi – opalizują, pokryte farbami fluorescencyjnymi – świecą, blyszczą przy zastosowaniu lakierow o wysokim poziomie odbijania światła, stają się matowe pod wpływem nakładania składników pochłaniających światło, sugerują atłasowość.